Perspectief......?

De outlook voor 2025 en verder inzake pas en mest knel gevallen (laten we ze maar zo noemen) 2022 waren er 13597 melkvee bedrijven Daar zaten er 5272 onder de 2 gve en 8325 boven. Bij een norm van 170 kg N per ha hoort bij de huidige excretie een gve norm van 1.3 gve per ha. Bij uitblijven aanvullend beleid zullen er meer dan 10000 melkvee bedrijven te maken krijgen met mest afzet terwijl dat bij derogatie (2.3 gve) 5038 bedrijven waren. Mijn inschatting bij ongewijzigd beleid is dat een kwart, 2500 bedrijven, de stekker er uit trekt. PAS knel gevallen 3237 landbouw bedrijven zijn pas melder 1000 bedrijven zitten zonder vergunning omdat zij een depositie hadden van minder dan 0.05 mol en waren voor de uitspraak 29 mei 19 vrijgesteld. 620 bedrijven hadden op de dag van de uitspraak 29 mei 19 geen onherroepelijke Wnb vergunning. Daarnaast zijn er ongeveer een 1500 interimmers ( verlening vergunning tussen 2004 en 1 febr 2009, achteraf hadden zij een Wnb moeten krijgen maar hebben hem niet) Totaal 6500 vergunning loze bedrijven waarvan er 5000 melkveehouders zijn (inschatting) Ik schat in dat de helft niet in staat is om zich te legaliseren (uitblijven beleid, financiering, tegenwerking bevoegd gezag/NGO s) Dus van eenderde van de melkveehouderij wordt door uitblijven beleid afscheid genomen. Daarnaast zullen er een aantal niet mee kunnen komen in kpi markt programma s/herverdeling melkgeld en door inter governance afspraken aangaande klimaat. Inschatting dat 20 % vrijwillig of gedwongen afscheid neemt van de sector. Dan rest mij 1 vraag ! Wanneer wordt er eens gezamenlijk gewerkt aan perspectief?

Nieuwe reacties

boerenstaatsgreep of democratie?

Wösten juridisch advies Milieupolemiek 5 september 2024 De boerenstaatsgreep De boerenstaatsgreep is compleet. We hebben toegelaten dat een clubje radicale boeren het LNV-ministerie hebben kunnen veroveren, die nu hun kans grijpen om daar het werk van de afgelopen 5 jaar kort en klein te slaan. Sloopwerk, zonder enig idee over een serieus alternatief. Ze zullen wel even raar hebben staan kijken dat ditmaal geen tractor nodig was om de deur te forceren. Sommigen noemen dit democratie. Het draait allemaal om het NPLG (Nationaal Programma Landelijk Gebied). Dit is / was bedoeld als het vlaggeschip voor hervorming van de agrarische sector en de vele opgaven voor het buitengebied, waaronder niet in de laatste plaats urgente natuurzorg. Inzet is dat elke provincie een eigen gebiedsplan opstelt, waarin de vele opgaven bij elkaar moesten komen. Niet alleen stikstof, maar ook schoon water, pesticiden, klimaatbeleid en met inbegrip van rendabele bedrijfsontwikkeling. – Vlaggeschip Dit vlaggeschip is / was in aanbouw. Alle provincies hebben in 2022 een concept gebiedsplan in moeten leveren, zie bijvoorbeeld de Overijsselse versie. Hier zit jaren werk in waarbij landelijk duizenden mensen zijn betrokken. We waren op pad richting de definitieve plannen. Van de bijbehorende geldpot van ca. 24 miljard was eerder al aangekondigd dat die ontmanteld zou worden. Nu is ook gezegd dat deze gebiedsplannen met het oud papier worden meegegeven als het aan de boerenbewindslieden op LNV ligt. Duizenden mensen en alle provinciebesturen voor aap gezet. Beleidsplannen maak je als er problemen zijn. En als je geen beleidsplannen maakt dan zijn er ook geen problemen. Het boerenleven is simpel. Het punt is wel dat hiermee ook de rest van Nederland steeds verder in de problemen komt. Maatschappelijke stagnatie, verziekte sociale verhoudingen, verpieterende natuur en vervuild water in plaats van een constructieve en serieuze aanpak van de problemen. Voor de duidelijkheid: boerenbedrijven hebben ca. 60% van de Nederlandse grond in bezit. Hier wordt zeker niet gesteld dat het NPLG-traject alle problemen zou oplossen. Zie de ingebrachte zienswijzen bij het ontwerp-NPLG. Maar daar nu een streep door zetten staat gelijk aan 5 verloren jaren, terwijl de urgentie hoog is. Als dit zich doorzet dan dreigt jarenlange stagnatie waarbij de problemen enkel meer pijn gaan doen zonder uitzicht op verbetering. Met bovendien het risico van een gevaarlijke toename van cynisme bij belangrijke partijen. – Gewaarschuwd Toch waren we gewaarschuwd. Hier gebeurt wat we in de afgelopen decennia seriematig hebben kunnen zien gebeuren. Uitstel, mikkend op afstel en bevangen door de illusie dat wat wordt doodgezwegen niet meer bestaat. Boerenpolitiek maakt steeds het zelfde rondje, wat associaties oproept met stereotype gedrag. Ik neem u mee met wat voorbeelden uit onze politieke geschiedenis. Gaat u even rustig zitten, er is veel gebeurd. De Interimwet Ammoniak en Veehouderij (IAV) uit 1994 (!) was ook toen al decor van een boerenrevolte over stikstof, waarop die wet uiteindelijk weer werd ingetrokken zonder dat de problemen waren opgelost. Deze interimwet was overigens een waterig compromis. Het legaliseerde duizenden illegale bedrijfsuitbreidingen uit de jaren tachtig, en legde daarnaast milde beperkingen op aan de ammoniakemissies van veehouderij. Na afloop van de wettelijke legalisatieperiode vonden de boeren dat die milde beperkingen van hun bedrijfsvoeringen van tafel moesten. Aldus geschiedde middels de opvolger van de interimwet: de Wet Ammoniak en Veehouderij uit 2002. Deze nieuwe wet is minder dan een schim van de IAV. Waar de interimwet nog vrijwel alle stikstofgevoelige natuur een beschermingsstatus gaf, bleef van die beschermingsstatus onder de nieuwe wet nauwelijks iets over. Saillant detail: er heeft nooit een zinnige reden bestaan om de stikstofbescherming van natuur te beperken tot enkel de later aangewezen Natura 2000 gebieden. Onder de interimwet was nog alle stikstofgevoelige natuur wettelijk beschermd, is vervolgens stapsgewijs uitgekleed totdat enkel nog het uiterste minimum overbleef. # Boerenpolitiek. Nu moet ik volledig zijn. Mij zal nu gezegd worden dat met de WAV het depositiebeleid werd ingewisseld voor emissiebeleid. Dus geen focus meer op de depositiebeperking, maar op emisisebeperking. Want met emissiebeperking heb je ook depositiebeperking. Natuurlijk een correcte gedachte, maar dan moet het wel deugen. Dit alles werd geregeld via het Besluit Huisvesting, later Besluit emissiearme Huisvesting geheten. Hiermee werden stallen gebonden aan op termijn lagere emissiewaarden per dierplaats. Wat uiteindelijk uitdraaide op tovervloeren en het luchtwasserschandaal. Gesjoemel met milieutechniek door stallenbouwers. Een variant op de het dieselschandaal van Volkswagen. # Boerenpolitiek. Die boerenrevolte werd voortgezet vanwege het eind jaren negentig ingezette (en gestrande) mestreductiebeleid onder LNV-minister Brinkhorst (1998-2002), waaronder ook krimp van de varkensstapel. Hierbij onder meer boerenleuzen als “Brinkhorst moordenaar” en “etnische zuivering van varkensboeren“. De varkensboeren claimen een eigendomrecht op vervuiling, en worden na jaren procederen in het ongelijk gesteld bij de cassatierechter, de Hoge Raad. # Boerenpolitiek. De Reconstructiewet en de regionale reconstructieplannen (bedoeld om de veehouderij te hervormen in reactie om de dramatische dierziektenepidemiën, MKZ, varkenspest, vogelgriep, miljoenen dieren afgeslacht) heeft de agrolobby via provinciepolitiek weten om te turnen naar een miljarden Euro’s verslindende megastallenpromotieplan. Voor wie het nog weet: de landbouwontwikkelingsgebieden (LOG’s). Zie het LOG boek van de Rijksbouwmeester uit 2010. En de LNV publicatie ‘Reconstructie in beeld‘ (omstreeks 2006). Intrigerend: dat LNV-verslag wekt de indruk dat we met stikstof en watervervuiling toen op koers lagen. # Boerenpolitiek. Met de Wet geurhinder en veehouderij (Wgv) uit 2007 is een coup gepleegd vanuit de Tweede Kamer. De boerenpolitiek had het voor elkaar gekregen om toen 5 veehouders in de tweede kamer te krijgen (CDA Scheier-Pierik, CDA Koopmans, VVD Oplaat, LPF Van den Brink en PvdA Waalkens). Lees dit en dit Tweede Kamerdebat uit 2006 tussen deze heren en dame, en u kunt nooit meer zeggen dat u niet weet hoe geredeneerd wordt in de veehouderijsector. De boeren hebben met die wet gedaan gekregen dat niet langer omwonenden worden beschermd tegen stank van megastallen maar megastallen worden beschermd tegen omwonenden. De verklaring is simpel. De wet verplicht de gemeenten vergunningen voor nieuwe stallen te verlenen ook als daarmee stank bij omwonenden optreedt die volgens het RIVM gelijk staat aan ziekmakende extreme stankhinder. Meer concreet: vergunningen mogen worden verleend tot 35 Ou/m3. Ongelofelijk? Vraagt u het dan maar eens na bij deskundigen wat 35 Ou/m3 betekent: een ziekmakende stank om in te wonen. Ter vergelijking: in reguliere industrie ligt de norm bij 2 Ou/m3. Deze veehouderijstankwet is in 2022 door de rechtbank Den Haag deels onrechtmatig verklaard. # Boerenpolitiek. Tussen 2005 en 2015 zijn opnieuw duizenden veebedrijven illegaal uitgebreid. In ambtelijk-eufemistisch jargon ‘interimuitbreiders’ genoemd. Tenminste vanaf 2009 was vanwege rechtspraak van de bestuursrechter voor iedereen duidelijk dat een natuurvergunningplicht gold. Zie uitspraak Raad van State. De provinciebesturen lieten bedrijven niettemin met open ogen illegaal doorbouwen, zonder handhavend optreden. De ‘oplossing’ (lees: legalisatie) werd gezien in het PAS, die op 1 juli 2015 in werking zou gaan. # Boerenpolitiek. Tussen 2010 en 2013 vecht boerenorganisatie LTO-Noord tientallen natuurbeschermingsbesluiten aan bij de rechter. Voor een overzicht van die rechtszaken, met een vindplaats van de Raad van State uitspraken, zie link. LTO-Noord wordt in vrijwel alle gevallen in het ongelijk gesteld. De boodschap: natuur mag blijkbaar niet beschermd worden van deze boeren. # Boerenpolitiek. Met het door de boerenpolitiek toegejuichte opheffing van het melkquotum in 2015 ging de Nederlandse melkveestapel weer fors groeien, waarop paniekmaatregelen (fosfaatrechtenstelsel) zijn genomen om te kunnen blijven voldoen aan het fosfaatplafond. # Boerenpolitiek. De Fibronil-affaire uit 2017. Honderden legkippenboeren blijken met een malafide bloedluisbestrijder (met de omineuze bedrijfsnaam ‘Chickfriend’) in zee te zijn gegaan om met verboden gif (fibronil) bloedluis te bestrijden in megastallen. Dat gif komt in de eieren van de kippen. Na ontdekking door controlediensten zijn honderden miljoenen eieren (!) vernietigd en anderhalf miljoen kippen afgeslacht. Schandaal ! De kippenboeren probeerden hierop schaamteloos de overheid aansprakelijk te stellen omdat die beter zouden hebben moeten controleren. Bij de rechter kregen ze faliekant ongelijk. Geen eigen verantwoordelijkheid. # Boerenpolitiek. Met de PAS-uitspraak van 2019 bleken opnieuw duizenden PAS-melders illegaal, waarop luidkeels om legalisatie werd geroepen. Hierop is de toenmalige LNV-minister Schouten direct op haar rug gaan liggen, terwijl daarvoor geen enkele redelijke aanleiding bestond. Indien een verleende vergunning sneuvelt bij de rechter maar de vergunninghouder in de tussentijd al wel heeft gebouwd dan geldt al sinds mensenheugenis: prematuur bouwen is voor eigen rekening en risico. Geen coulanceregeling. Er is geen zinnige reden om bij PAS-melders anders te redeneren. Alle PAS-melders wisten dat het PAS onderwerp was van beroep en daarmee ook hun PAS-melding kon sneuvelen. De legalisatieclaim van de PAS-melders is gebaseerd op emotie en gebakken lucht. Opnieuw anderen de schuld geven, geen eigen verantwoordelijkheid. # Boerenpolitiek. Merk nog op dat de illegale PAS-melders nu de derde golf illegale bedrijfsuitbreidingen zijn, na de 1e golf illegale uitbreidingen voorafgaand aan de Interimwet Ammoniak en Veehouderij en de 2e golf in de jaren 2005-2015, de zogenoemde interimuitbreiders. Deze lijst boerenpolitiek kan nog veel langer worden gemaakt. 2009: Q-koorts en zoönosen; 2011, sloop van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS); 2017 mestfraude; 2020 mestfraude; 2022 illegale waterpompen, 2024 illegale pesticiden, enzovoort. – Buitengebied = boerendomein In Nederland hebben we twee werelden, die langs elkaar heen schuren; de stad en het buitengebied. Het buitengebied, dat is hoofdzakelijk agrarische grond, met ook nog wat natuur. Boerenpolitiek ziet het hele buitengebied als boerendomein, waar niet-agrarische activiteiten enkel worden geduld zolang ze geen geluid maken. Natuur is in de visie van boerenpolitiek potentiële landbouwgrond. En, voor zover onbruikbaar, dan geldt de eis dat ze erg geen last van mogen hebben. Natuur levert niks op, en is hooguit goed voor de jacht. Op deze plaats zijn in de afgelopen jaren al veel artikelen gepubliceerd waarin is gewaarschuwd dat we ons in deze jaren geen naïviteit kunnen permitteren over boerenpolitiek. Voor de duidelijkheid gezegd: boerenpolitiek is scherp te onderscheiden van de boeren zelf. Boerenpolitiek is waarschijnlijk nauwelijks representatief voor de boerensector. De hardste schreeuwers zetten de toon. Zoals ook in voetbalstadions de relschoppers vaak de toon zetten, het merendeel van het publiek daar niet van gediend is maar zich machteloos waant. In boerenpolitiek gaat het iets beheerster, maar het sociale mechanisme is identiek. Boerenpolitiek wordt sterk gestuurd door agro-industrie, waaronder veevoerfabrikanten (De Heus enz.), slachterij (Vion enz.), zuivel (Friesland Campina). Miljardenbedrijven, die puur op volume draaien. Hoe minder staarten, hoe minder omzet. De echte weerstand tegen de onvermijdelijke veestapelkrimp komt uit die hoek, maar het wordt gespeeld via boerenpolitiek. – Valse mythe van slachtofferschap Er heerst een vals beeld van de boerensector als slachtoffers van de overheid, aangezien boerenpolitiek al decennia aan veel touwtjes trekt op alle bestuursniveau’s. Van regering tot de waterschappen. Hierbij is ook nog te noemen dat de Nederlandse veehouders gemiddeld miljonair zijn, ook na aftrek van schulden. En, melkveehouders leven en werken op tientallen hectares grond, waar de meeste Nederlanders het met 50 tot 100 m2 woonruimte moeten doen. De agrarische sector (ca. 2% van de beroepsbevolking en 1,4 % van het BBP) heeft ca. 60% van Nederland in bezit. Het is uiteraard geen bezwaar dan veehouders miljonair zijn en 60% van het land bezitten. Maar daar hoort dan verantwoordelijkheid bij en geen vals slachtofferschap en ontkenning van problemen. Het boerenslachtofferschap is een zeldzaam bizarre en hardnekkige mythe, en politiek goud voor de boerenpolitiek. Deze mythe wordt mede in stand gehouden door oppervlakkige journalistiek die slachtofferschap exploiteert. Zie bijvoorbeeld Trouw-journalist Van der Storm met berichtgeving over indiviiduele kleine veehouders in de verdrukking, zonder in beeld te brengen dat die vooral worden weggedrukt door megastallen (lees: marktwerking, schaalvergroting en industrialisering). Journalisten die kritiekloos het boerenverhaal overnemen dat veel ontwikkelingen overheidsgestuurd zijn, blind voor het gegeven dat boerenpolitiek veel touwtjes in handen heeft, blind dat al decennia mede met inzet van aggressieve midddelen noodzakelijke maatregelen stranden. Niet zichtbaar maken dat boerenpolitiek vooral bestaat uit blokkeren en ontkennen, wat per saldo een keuze is voor voortgaande schaalvergroting én minder boeren. Dat al decennia boerenbedrijven de zaak sluiten is in de eerste plaats het gevolg van de boerenblokkadepolitiek. Er zal weinig veranderen zo lang niet het valse masker van slachtofferschap wordt afgetrokken, mede in stand gehouden door publieke media. Het is een invuloefening wat we in de komende tijd kunnen verwachten, indien dit kabinet stand houdt. We zullen boerenpolitiek de raarste kunsten zien uithalen om dit kabinet zo lang mogelijk in de benen te houden. Ze zullen daarvoor bij niet-agrarische thema’s opportunistisch gaan stemmen. Politieke koehandel tot de laatste snik. Hoe langer dit kabinet stand houdt hoe langer zij op het LNV-ministerie hun sloopwerk kunnen voortzetten. En hun slooplijstje is geen geheim. -Invuloefening Eerste prioriteit van de slopers is een zo hoog mogelijke drempelwaarde voor de stikstofvergunningplicht. Denk aan bovengenoemde stanknormen in de Wet geurhinder en veehouderij. Boerenpolitiek is soms best tolerant. Milieucriteria worden getolereerd maar onder de voorwaarde dat die dan zo ruim worden gesteld dat er geen enkele beperking van uit gaat. Hiermee zou dan ook de PAS-melderskwestie de wereld uit zijn zonder dat daar iets tegenover hoeft te worden gesteld. Dat hiermee de stikstofsluizen weer open worden gezet en de problemen nog groter worden gemaakt is geen probleem voor de boeren maar voor de overheid. Lekker makkelijk. Nota het NSC – toch geen klassieke boerenpartij – is de trekker van dit karretje. Goed bestuur betekent eerst de problemen aanpakken, en dan de teugels laten vieren (met bijvoorbeeld een drempelwaarde). Los het ecologisch probleem op, dan los je ook het juridisch probleem op. Andersom gaat niet lukken. NSC goed bestuur? Vervolgens zal de Kritische Depositiewaarde voor stikstof (KD-waarde) en het Aerius rekenmodel aan de beurt zijn. Dit is als de thermometer voor natuurschade door stikstof. Dat de KD-waarde internationaal wetenschappelijk is onderbouwd maakt blijkbaar geen indruk. Zie het NRC-hoofdartikel van 6 september 2024, Hoe Trumps wereld invloed kreeg op het Nederlandse stikstofbeleid. Dat een rekenmodel onmisbaar is om deposities te bepalen wordt terzijde geschoven. De thermometer moet kapot. Waar niet gemeten kan worden bestaat ook geen probleem. Boerenverstand. En tot slot voor de goede sier inzetten op techniekinnovatie op kosten van de overheid. De vervuiler krijgt geld. Kortom, voortgaan op de weg van tovervloeren en sjoemelluchtwassers. Waarbij de controle op naleving lek is als een mandje. Hierbij komt: veehouders schieten niets op met emissiereducerende staltechniek. Het kost geld en onderhoud, maar het draagt niets bij aan het bedrijfsresultaat. Het is een ‘moetje’, die ze liever kwijt dan rijk zijn. Wat niets bijdraagt aan het bedrijfsresultaat en bovendien is opgelegd door de overheid, daar gaat een ondernemer niet zijn of haar best voor doen. U heeft in de afgelopen jaren al een lange stroom boeren voorbij zien trekken met de boerenleus dat stikstof een verzonnen probleem is. Overigens hebben we al meer dan veertig jaar stalemissietechniek achter de rug, met de genoemde tovervloeren en sjoemelluchtwassers als oogst. Van milieutechniek nieuwe technische wonderen van verwachten is luchtfietserij. Het punt is dit. Met het NPLG dumpen wordt gezegd dat iedereen mesjogge is behalve de (mega)veehouders. Boerenstaatsgreep of democratie?

Nieuwe reacties

Het is tijd voor een grondgebonden veehouderij

Het is tijd voor Control-Alt-Delete. Beste heer/mevrouw, Ik zou graag met u spreken over de Kringloopwijzer en de afrekenbare Stoffenbalans . Veehouders kunnen elk jaar gebruikmaken van de mogelijkheden die de Kringloopwijzer en andere verantwoordingstools bieden, om zo de af te voeren mesthoeveelheid flink te verlagen . Dit kan omdat door de uitkomsten van de berekeningen in de tools veel minder mest afgevoerd hoeft te worden dan wanneer de Kringloopwijzer/andere tools goed zouden functioneren.   Dat is gebruikmaken van de mogelijkheden die er zijn. En dat levert behoorlijk financieel voordeel op. Met de mogelijkheden binnen de Kringloopwijzer worden de kuilmonsters bedoeld. Deze mogen namelijk net zo vaak genomen worden totdat er een uitkomst uitkomt die 'past'. Die kuilmonsters worden genomen uit dezelfde kuil. Wanneer je weet waar er eiwitarm voer ingekuild is laat je daar een kuilmonster steken voor de mestboekhouding.  Een ander voorbeeld: wanneer je 5 kuilen hebt, waarvan 1 met eigen voer en 4 met aangekocht voer dan mag men zelf kiezen waar het kuilmonster genomen wordt. Je kunt net zo vaak steken als je wilt, om zodoende het “ goede “ monster te krijgen. Echter, wat zegt dit over de BEX en de Kringloopwijzer?  Het stellen van doelen en de mogelijkheden die er binnen een afrekenbare stoffenbalans zijn om je eigen gewenste resultaat te creëren zijn perverse fraudeprikkkels. Er is maar 1 ding echt belangrijk om duurzaam te ondernemen: Zorg voor een uitstekende relatie met je kuil- en mestmonsternemer!!! Een goede adviseur creëert voor de veehouderij van de toekomst de gewenste uitkomsten om de doelen te behalen. Het liefst doet een adviseur/ stikstofcoach met een voucher van de Nederlandse overheid.

Nieuwe reacties

Von der Leyen ook komende vijf jaar voorzitter Europese Commissie

Ursula von der Leyen blijft voorzitter van de Europese Commissie. Bij de stemming in het Europees Parlement kreeg ze 401 van de 720 stemmen. Dat is genoeg voor een nieuwe termijn van vijf jaar. Van welke fracties Von der Leyen precies steun heeft gekregen, wordt niet bekendgemaakt. De stemming was geheim. Maar in de aanloop naar de stemming tekende zich langzaam een meerderheid af. Dat Von der Leyen steun zou krijgen van het grootste deel van haar eigen Europese Volkspartij (EVP) stond wel vast. Ook op ruime steun van de sociaaldemocratische S&D en de liberale fractie Renew kon ze van tevoren rekenen. Samen zijn die groepen voldoende voor een krappe meerderheid, maar omdat de stemming geheim is wilde Von der Leyen zich verzekeren van meer steun. Zowel met linkse als met rechtse fracties voerde ze daarom de afgelopen dagen intensief overleg. Beloften De drie rechts-radicale partijen hebben samen ruim een kwart van de zetels. Dat zijn de Europese Conservatieven en Hervormers (ECR) onder aanvoering van de Italiaanse premier Meloni, de Patriotten voor Europa - met onder meer de partij van de Hongaarse premier Orbán, de PVV en de partij van de Franse Marine Le Pen - en Europa van Soevereine Naties, waar de Duitse AfD de kar trekt. Deze fracties zullen voornamelijk tegen Von der Leyen hebben gestemd. Als deel van de onderhandelingen had de ECR van Giorgia Meloni nog een aantal hoge posten in het parlement gekregen, maar dat zal niet de hele fractie hebben overtuigd. Van de andere twee racidaal-rechtse fracties was van tevoren al bekend dat ze vrijwel zeker tegen zouden stemmen. Meerderheid vinden De Europese Groenen waren de laatste dagen wel positief over het verloop van de onderhandelingen. Von der Leyens bereidheid om met hen samen te werken bleek duidelijk uit haar toespraak. Zo beloofde ze om verder te gaan met het ambitieuze klimaatbeleid van de Unie. Toch zal het door de grotere rechtse vleugel in het parlement moeilijker worden voor Von der Leyen om haar plannen uit te voeren. Daarvoor moet ze immers steeds een meerderheid vinden in het parlement.

Nieuwe reacties

Gaan Leerdammer-boeren massaal de overeenkomst met Leerdammer opzeggen?

Gaan Leerdammer-boeren massaal de overeenkomst met Leerdammer opzeggen? In 2019 is de Leerdammer leveranciersvereniging opgericht. Belangrijkste doel was: afspraken maken over een hogere melkprijs. Ondanks een grote inzet is er zo goed als niets bereikt op dat vlak. Waar de melkprijs van Leerdammer in de jaren dat de Bel Groep eigenaar was zich in de middenmoot bevond, bungelt de melkprijs in de 3 jaar dat Lactalis eigenaar is onderaan. Waarom is er niets bereikt? Als je in onderhandelingen iets wilt bereiken, dan moet je een drukmiddel hebben. Je moet de tegenstander pijn kunnen doen. Werknemers die een hoger loon willen beschikken bijvoorbeeld bijna altijd over het stakingsmiddel waarmee de werkgever onder druk kan worden gezet. Leerdammer-boeren hadden zo’n drukmiddel niet. Het enige wat ze konden doen was de overeenkomst opzeggen en hopen op een betere melkprijs elders. Maar de tijden zijn veranderd. Er dreigt zo’n groot tekort aan melk dat de Leerdammer boeren, als ze het slim spelen, Leerdammer nu wel onder druk kunnen zetten. Leerdammer maakt twee soorten kaas: de Leerdammer kaas en merkloze kaas. Voor de Leerdammer kaas heeft Leerdammer weidemelk uit Nederland nodig. Merkloze kaas kan ook van melk uit het buitenland worden gemaakt. De onvrede onder de Leerdammer boeren heeft de afgelopen jaren tot een forse uitstroom van melk geleid. Dit verlies van ongeveer 150 miljoen kg melk kon Leerdammer opvangen met melk uit het buitenland. Er bleef genoeg Nederlandse weidemelk over voor de productie van het Leerdammer merk. Maar als een grote groep Leerdammer boeren binnenkort collectief de overeenkomst opzegt en dreigt te vertrekken, dan komt Leerdammer in grote problemen. Dan is er immers te weinig melk voor de productie van de Leerdammer kaas. Dan moet Leerdammer zijn boeren wel serieus gaan nemen en ingaan op hun eisen. En omdat elke Nederlandse melkfabriek op zoek is naar nieuwe boeren hoef je niet bang te zijn dat je met de melk blijft zitten: de keuze is reuze! Jarenlang hebben melkfabrieken als Leerdammer misbruik kunnen maken van de zwakke positie van hun boeren. Het tekort aan melk zorgt voor een grote verandering in de machtsverhoudingen tussen boer en melkfabriek. Leerdammer boeren moeten daar gebruik van maken. Pak ze terug!!!

Nieuwe reacties

Adema werkt aan 'brede' stoppersregeling boeren, niet alleen voor piekbelasters

Landbouwminister Adema werkt aan een nieuwe 'brede' regeling voor boeren die willen stoppen met hun bedrijf. Dat bevestigen Haagse bronnen na berichtgeving in De Telegraaf. Met het voorstel, dat nog niet af is, zijn miljarden euro's gemoeid. Het idee is om met het pakket een koude sanering van de agrarische sector, met als gevolg bijvoorbeeld faillissementen., te voorkomen. Vorig jaar is bepaald dat er een einde komt aan de Nederlandse uitzonderingspositie in het Europese mestbeleid. Nederlandse boeren mochten jarenlang meer mest uitrijden dan boeren in andere landen. Maar dat verschil wordt stap voor stap opgeheven; in 2026 moet Nederland zich aan dezelfde regels houden als de rest van Europa. Er is daardoor een mestverwerkingsprobleem, dat zonder ingrijpen alleen maar groter wordt. Adema komt daarom met een pakket aan maatregelen, waar de 'beëindigingsregeling' er één van is. Het gaat om een langdurige regeling die drie of vier keer per jaar wordt opengesteld en waar boeren die willen stoppen, vrijwillig op kunnen intekenen. Minder vee Daarnaast wordt gedacht over strengere regels voor boeren, die minder dieren per hectare zouden mogen houden. De bedoeling van het hele pakket is dat er minder vee (en dus minder mest) komt en dat de waterkwaliteit daardoor verbetert. Bijkomend voordeel is dat de stikstofuitstoot omlaag zal gaan. Er wordt nog volop gewerkt aan de plannen. Een van de vragen die nog op tafel ligt, is of de 'beëindigingsregeling' volgens de Brusselse regels als 'verkapte staatssteun' kan worden gezien. Als het voorstel af is, gaat er een brief naar de Tweede Kamer, die zich er dan over moet buigen. Er zijn al verschillende stoppersregelingen voor boeren (geweest), maar dat zijn tijdelijke regelingen in verband met de stikstofuitstoot. Er loopt nu nog een regeling voor piekbelasters in de buurt van kwetsbare natuurgebieden. De nieuwe regeling is breder, voor de hele sector.

Nieuwe reacties

We gaan naar Frankrijk! #melkvanhetnoorden

Morgen ga ik samen [@MTSTAMMINGA] en een bus vol vooral Friese melkveehouders naar Frankrijk, we gaan het mooie weer tegemoet! https://www.youtube.com/watch?v=FRU3l6jHNhg Bedrijven die onder andere op het programma staan: – Familie Meilink in Croisilles. Boert ruim 30 jaar in Frankrijk. Melkt nu ruim 170 koeien in een recent verbouwde melkveestal met drie melkrobots. Droogt jaarlijks 450 hectare gras tot hooi met de warmte van de biogasvergister. – Jan Zuurbier kwam in 1995 naar Bretagne om in maatschap met zijn twee oudere broers te boeren. Inmiddels runt hij sinds 2009 met zijn vrouw Anne Cecile een biologisch bedrijf met 115 hectare en 100 koeien die 210 dagen per jaar weidegang krijgen. – Familie Brode woont sinds 2022 in Chapelle- Janson. Ze runnen een bedrijf met 100 hectare grond, 120 Holsteiners en 50.000 vleeskippen. – Koen op ’t Roodt runt in het Vlaamse Olen een melkveebedrijf met hoogwaardig fokvee die hoog scoren op exterieur en op melkproductie. Hij combineert het werk op het melkveebedrijf met het voorzitterschap van de Vlaamse afdeling van de EDF. – Familie DeJonkheere runt in het Vlaamse Elverdinge een gemengd bedrijf. Zij melken 160 koeien met drie melkrobots in een serrestal die sinds 2021 in gebruik is genomen. Doel is om de hoogproductieve veestapel iets uit te breiden naar 180 stuks totaal. Op het bedrijf worden ook zo’n 40 hectare aardappelen en 20 hectare wortelen geteeld. En circa 650 vleesvarkens gehouden. - Bezoek aan de D-Day stranden van Normandië staat onder andere ook op het programma. Ik verzamel alle foto's en video's in deze map: https://myalbum.com/album/HeZi8K8v73d9/

Nieuwe reacties

Renure mag eindelijk, nieuwe LTO-baas nog niet tevreden

Het was al jaren de duivelstoer van VVD-er Jan Huitema in het Europees Parlement: Renure, mest van kunstmest. Maar het lukte na uiteindelijke steun in de afgelopen maanden van premier Rutte: de EU laat Renure toe. Boeren in Nederland kunnen ermee ontsnappen aan het strenge mestbeleid, schrijft het Financieele Dagblad. Minister Piet Adema toont zich blij omdat de koeienmest nu als gerecycelde stikstofkunstmest op het land kan worden gebracht. Zo kunnen ze toch meer mest kwijt dan eigenlijk mag van de EU. In vakblad Boerderij laat de kersverse nogal behoudende LTO-voorzitter Ger Koopmans zich meteen hard horen: is het wel genoeg om onder het geldende mestbeleid uit te komen? Als de Europese Commissie straks strikte gebruikseisen stelt hebben boeren straks een dooie mus. Koopmans zegt: “Het is goed dat minister-president Mark Rutte en minister Adema zich de voorbije maanden in Brussel hard hebben gemaakt voor de toelating van Renure. Maar we moeten de voorstellen van de Europese Commissie afwachten om te kunnen beoordelen of deze stap zoden aan de dijk zet. De randvoorwaarden, uitwerking en ingangstermijn van deze voorstellen bepalen of hier echt sprake is van een oplossing die de Nederlandse landbouw verder brengt.” “We zijn heel blij dat de Europese Commissie werk maakt van Renure als kunstmestvervanger”, zegt ook Manon Jansen, secretaris meststoffendistributie bij Cumela, “We moeten nog wachten op de uitwerking om aan te kunnen geven of het de druk van de mestmarkt kan halen.” Naar in de wandelgangen wordt gefluisterd is Huitema uitgenodigd voor de baan van voorzitter van LTO Nederland, maar voelde hij daar niet voor. Hij zou het een te moeilijk vooruit te krijgen club vinden.

Nieuwe reacties

Jawis

Foto's
0
Video's
0
Topics
0
Reacties
0
Stemmen
1.049
Volgers

Over mij

Leeftijd: onbekend
Laatst op Boeren.online: 2jr geleden
Laatst op Prikkebord: 13u geleden
Laatst op TractorFan: 3wk geleden

Bedrijven

Ervaring

Ik heb ervaring met de volgende machines:

Merk / type Waardering