De media bericht één kant van het verhaal
Door Jaap Majoor,
Afgelopen woensdagavond, 21.06.23 werd in Nieuwsuur uitgebreid het mislukte landbouwakkoord behandeld. Inderdaad heel jammer deze mislukking, want bij een akkoord was er misschien wat meer duidelijkheid welke weg je als boer moet inslaan voor de toekomst. De meeste boerenorganisaties waren al opgestapt en nu dus ook de LTO
Regeling is niet woest aantrekkelijk maar de doodsteek voor onze boeren:
Volgens Nieuwsuur was onze regering de boeren erg tegemoet gekomen door 20 % boven de waarde uit te betalen wanneer zij willen stoppen. Lijkt geweldig, maar er wordt niet bij verteld, dat alleen 20 % boven de boekwaarde van de gebouwen gegeven wordt. Iedereen die een bedrijf heeft, weet dat je op de gebouwen afschrijft.
Dus stel je gebouwen staan voor € 200.000 te boek en je hebt 50 ha. Land met een waarde van 50 x € 80.000,- = € 4.000.000,-. De overheid betaalt je dan € 240.000,- plus een tegemoetkoming voor de sloopkosten, want je moet de gebouwen slopen.
Verder mag je dan in heel Europa geen gelijkwaardig landbouwbedrijf meer beginnen, en de regering vestigt een voorkeursrecht op je grond, als je je grond verkoopt. Van de vergunningen, die je bedrijf heeft, lever je 85 % in. Dus als je grond niet geschikt voor akkerbouw is, wat veel grasland in Nederland is, kun je met de grond bijna niets meer doen en mag je blij zijn als iemand er dan nog € 50.000,- voor geeft. Dit betekent een verlies van 50 x € 30.000,- = € 1.500.000,- Dus de regeling is niet woest aantrekkelijk maar de doodsteek voor onze boeren.
Erger nog, als je besluit niet mee te doen met de opkoopregeling en je wilt investeren, zegt de bank: sorry, jij zit in het gebied waar allerlei milieubeperkingen gelden, dus je komt direct in bijzonder beheer. Investeren is dan onmogelijk . Ook wordt je indirect door de overheid verplicht je productie te verlagen. Zo wordt doorgaan met je bedrijf bijna onmogelijk gemaakt. Dus heel logisch en terecht, dat de boerenorganisaties gestopt zijn met dit landbouwakkoord.
Na de 2de wereldoorlog wilden wij geen honger meer hebben. Onder Mansholt werd daarom de voedselproductie zo gestimuleerd dat er iets overschot was, zodat de prijzen voor de consument laag waren en de boer wel een lage prijs voor zijn product kreeg, maar door de massa toch een inkomen. Nu is het precies omgekeerd. De boer krijgt zoveel regels opgelegd, dat hij steeds minder mag produceren. De boeren protesteren hiertegen, omdat zij met minder productie automatisch minder inkomen hebben. Immers willen zij hetzelfde inkomen behouden met een veel lagere productie, moet de prijs veel hoger worden.
Voor de boeren, die het geluk hebben, dat zij volgens de kaarten van de overheid geen beperkingen krijgen opgelegd, gaat dit wel gebeuren. De stijging van voedselprijzen zullen enorm zijn en worden veroorzaakt door ons overheidsbeleid. Het nieuwe beleid van de overheid is immers gebaseerd op een enorme verlaging van de productie van onze Europese boeren. Dit in schril contrast tegen de enorme wereldwijde toename van het aantal mensen en een afname van het landbouwareaal. Het enig mogelijk gevolg is een enorme stijging van de voedsel prijzen. Door dit beleid van de overheid kunnen wij verwachten, dat de consument in de toekomst misschien wel meer dan 1/3 deel van zijn inkomen kwijt is aan voedsel. Voor een gezin met een laag tot gemiddeld inkomen zal gezond voedsel bijna niet meer te betalen zijn. Het verschil tussen armen en rijken zal steeds groter worden
De mensen uit de derde wereld landen zullen voedsel helemaal niet meer kunnen betalen. Nu hebben wij al een vluchtelingen probleem, maar wat te denken als er miljoenen uitgehongerde mensen uit deze landen ook bij ons aankloppen.
Laten wij hopen dat er politieke partijen zijn, die deze ingeslagen weg van onze politiek, zowel Europees als landelijk, kunnen stoppen. En dat terwijl de landbouw juist de oplossing voor ons milieu probleem kan zijn.
Jaap Majoor