KLW is pies of keek

Ipv klagen kun je ook zelf zorgen dat de ruif leeg is

Sorry
Kan me slecht verklaring fanatiekelingen
Die knutselen net zolang tot de gewenste uitkomt er is
Kassa open en herverdeling cashen
Zo doen we dat als sector
Schreeuwen dat ze ons leegplukken en zelf het systeem voor eigen financieel gewin gebruiken
Ruggengraat probleem

boerderij.nl/staphorst-staat-nu-in-van-der-wals-ge…

Christianne!! Kom fff bij mij kijken!
Ik heb de beste klw van Nederland
Keigoed mijn goedste best gedaan

Tijd voor een reportage in de bekende bladen: "melkveebedrijf Tiepmachien enthousiast met de KLW aan de slag"

I Klw
Grasopbrengst per ha > 22000 kg ds
Maisopbrengst per ha > 60000 kg ds
Ik wist wel dat beregenen en goed bemesten resultaat geeft , maar dit had ik niet verwacht

KLW is een tool om gratis data te verzamelen.
Wil nog wel eens zien als derogatie eraf gaat of niet rendabel is of boeren nog massaal grond en kuilmonsters gaan nemen.
Zal dan wel een verplichting worden onder andere valse voorwenselen. Want instanties zijn gek op jouw gratis Data.

Citaat:
het is me wat wat met het gehark voor extra melkgeld via de kringloopwijzer geld is het enige wat telt lijkt het vaak voor een deel van onze collega's
het is breed bekend dat er gestoeid wordt met de invulling van de kringloopwijzer en gestuurd wordt op een te bereiken resultaat
ik vraag me serieus af of die kennis niet bij rfc aanwezig is, in de ledenraad en/of hogerop.
de herverdeling van melkgeld via de kringloopwijzer is op deze manier een heel trieste aangelegenheid
wanneer je weet dat er gefraudeerd wordt met de invoer van de kringloopwijzer en je grijpt niet in dan betekent dat:
1 je vindt het zelf wel prettig
2 het interesseert je niet
3 je sluit liever je ogen en hoopt dat leden blijven betalen voor de doorontwikkeling

Bij punt 1,2 en 3 geldt dezelfde kwalificatie wanneer je bestuurlijk betrokken bent bij rfc: ongeschikt

mijn mening zal duidelijk zijn: rfc is bezig met heel foute zaken die niet in het belang van de boer zijn

Gaat lnv net als de sector waarde toekennen aan de klw?
Of kiest lnv voor het alternatief: zonder toetsers en bellen een houdbare melkveehouderij ontwikkelen volgens de algemeen geaccepteerde pijlers onder de term duurzaam?

@Tiepmachien Hierbij de brief. Over laatstgenoemde heb ik een opmerking m.b.t. het toekennen van punten op het onderdeel DUURZAAMHEID. Op het moment dat er duurzaamheidscriteria worden gesteld die een financiële consequentie hebben voor de leveranciers en m.i. ook een imagobepalend beeld naar de afnemers hebben moeten we er vanuit kunnen gaan dat deze criteria/cijfers of waarden boven iedere twijfel verheven zijn. Op een drietal punten is dit echter niet het geval. Dit zijn de (berekende) cijfers die het ‘stikstofoverschot per hectare’, de ‘ammoniakemissie per hectare’ en het percentage eiwit van eigen land weergeven. Deze cijfers die niet gemeten worden maar berekend o.b.v. Kringloopwijzergegevens kunnen afhankelijk van bedrijfstype en intensiteit (grote) afwijkingen vertonen. Deze zijn niet het gevolg van verkeerd invullen van gegevens of fraude maar van een ingeslopen rekenfout in het systeem zelf. Ik zal e.e.a. hieronder toelichten.
Wanneer men het percentage eiwit wat van eigen grond gewonnen wordt vaststelt m.b.v. de Kringloopwijzer(KLW) ziet de vergelijking er als volgt uit;
Eerst wordt de eiwitbehoefte (B) van de veestapel van het bedrijf op jaarbasis berekend. Hiervan wordt de op jaarbasis aangekochte (A) gewogen hoeveelheid afgetrokken. Wat overblijft moet dan van eigen grond gewonnen eiwit (E) zijn. In formule is het dus B -/- A = E. Om het te verduidelijken geef ik het in cijfers weer.
Situatie 1; Een willekeurig melkveebedrijf heeft een berekende eiwitbehoefte van 1000 kg. Uit de nota’s van de (kracht)voerleverancier blijkt dat er op jaarbasis 300 kg aangevoerd is. Om de behoefte dan te voorzien is er dan 1000 -/- 300 = 700 kg eiwit van eigen land gewonnen. Dit is tot zover correct.
Situatie 2; Wat gebeurt er nu als op dit bedrijf de voerefficiëntie met 10% verhoogd wordt en er minder (kracht) voeraankoop nodig is? Dus er wordt 200 kg aangekocht (i.p.v. 300) . De behoefte blijft volgens de KLW gelijk, 1000 kg. Dan wordt de vergelijking 1000 -/- 200 = 800 kg eiwit van eigen land.
Wat er nu gebeurt is dat er door de manier van rekenen zomaar een hogere opbrengst (800 i.p.v. 700 kg) van eigen grond wordt vastgesteld als gevolg van efficiënter voeren. Dit is in de praktijk onmogelijk!
Situatie 3; We gaan een stap verder. We nemen hetzelfde bedrijf maar verdubbelen de veestapel. De eiwitbehoefte volgens de KLW komt dan op 2000 kg. Zou dit invloed hebben op de berekende opbrengst van eigen grond? (deze kan immers niet veranderen door een hogere voerefficiëntie en/of intensiteit). Omdat intensievere bedrijven door een groter en vooral gerichter aandeel aangekocht (kracht)voer in hun eiwit voorzien zal de voerefficiëntie stijgen. Wanneer deze net als bij situatie 2 toeneemt met 10% t.o.v Situatie 1 is eiwitaankoop nodig van 1100 kg. De KLW berekent dan (B- A = E) 2000 – 1100 = 900 kg (!!) van eigen grond.
Nu wordt dus niet alleen de voerefficiëntie medebepalend voor de berekende opbrengst van eigen grond maar zelfs de intensiteit speelt daar een rol. Dit is natuurlijk absurd. Het gras zal in de praktijk nooit harder gaan groeien door een hogere voerefficiëntie of intensiteit of beide.
Met bovenstaande wil ik duidelijk maken dat aan het vaststellen van cijfers o.b.v. rekenmodellen zoals de KLW uitsluitend realiteitswaarde kan worden toegekend indien alle bedrijfsomstandigheden exact hetzelfde zijn als waar het model op gebaseerd is. Daarom lijkt het mij verstandig om geen financiële consequentie te verbinden aan duurzaamheidsgegevens die modelmatig berekend worden. Naar afnemers toe lijkt het mij onwenselijk om ook maar enige ruis toe te staan, dit matcht ook niet met de nauwkeurige kwaliteitsbepaling van boerderijmelk.

Hopende u hiermee voldoende te hebben ingelicht,
Met vriendelijke groet;
Herman Zonderland.