Live updates

Disproportionaliteit .....

Nu kabinetten Rutte 3 en 4 er in geslaagd zijn de derogatie te verprutsen, komt de veehouderij in een volgende fase. Dat was vandaag ook in de tweede kamer te merken, want het K woord hangt in de lucht. De K van krimp. Is een generieke korting noodzakelijk om de mestmarkt in balans te brengen en of uitvoering te geven aan de Derogatiebeschikking. Mijn vraag: Kan dat zo maar? Ik ben daar eens over aan het nadenken gegaan. De afgelopen maanden werd duidelijk dat sectorale plafonds niet overschreden worden. Dus er is geen wettelijk haakje in de huidige meststoffenwet. Mijn volgende vraag is.......met welk doel wil men een krimp. Die oorsprong ligt in de invulling door Nederland van de Nitraatrichtlijn. Melkvee, varkens en pluimvee vallen onder een rechten systeem. Overige diersoorten zoals geiten, paarden, schapen, eenden enz niet . Kan de minister met een ministeriele regeling of middels de kamers generieke krimp opleggen met als doel de nitraatrichtlijn? Nee is mijn conclusie. En die trekt ik omdat disproportionaliteit dan in het spel is. Disproportionaliteit wil zeggen dat er ongelijkheid is het beleid. De nitraatrichtlijn vindt haar basis in de normering en monitoring van nitraten uit agrarische bronnen in grond en oppervlaktewater en voorkomen van eutrofiering als gevolg van onvoldoende chemische samenstelling van oppervlakte water. En sectoren met rechten wel korten en sectoren zonder rechten niet is op dit moment juridisch niet mogelijk. (fosfaatrechtstelsel in 2018 was een ander doel, nl onder het melkveeplafond komen)

Afschaffen melkquotum maakt van heel Nederland een mestvaalt

De boerenhaters zetten de discussie op scherp: In Nederland dreigt een groot mestoverschot te ontstaan als het melkquotum en de dierrechten worden afgeschaft in 2015. Boeren breiden hun veestapel dan namelijk fors uit. Een enorm risico voor natuur, milieu en gezondheid. Dat stellen verschillende natuur- en milieufederaties. Een nog grotere veestapel zorgt voor nog meer mest in Nederland. Een teveel aan mest is ongezond voor de natuur. Meer vee betekent niet alleen meer mest maar ook meer milieubelasting door stank, ammoniak, fijn stof en broeikasgassen. Terwijl juist een veel lagere uitstoot nodig is om schade aan gezondheid, milieu en natuur te voorkomen. Mestverwerking Het voorstel van LTO om de mest daarom in grote mestfabrieken te verwerken, is een mooie eerste stap maar zet nog te weinig zoden aan de dijk. Mestverwerking is technisch zeer ingewikkeld, duur en kost veel energie omdat het gescheiden en gedroogd moet worden. De miljoenen subsidies die hieraan zijn besteed, zijn hierdoor vooralsnog weggegooid geld. Bovendien zorgt mestverwerking niet voor minder mest, maar splitst het in deelproducten die nog steeds moeten worden afgezet. Bij voorkeur in het buitenland. Maar de druivenkwekers en akkerbouwers in Frankrijk zitten echt niet op Nederlandse mest te wachten. Ook veroorzaken mestverwerkingsinstallaties veel stankoverlast. Juist een toename van de nationale veestapel zal veel extra mestverwerkingsinstallaties vergen, met nu al de nodige weerstand onder de bevolking. Fraude De overheid is al sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw druk met het controleren en handhaven van de mestregels. Nog meer vee en meer mest zal deze last en de kosten alleen maar vergroten. Ondanks dat maar een zeer klein deel van de bedrijven gecontroleerd wordt, zijn overtredingen aan de orde van de dag en worden regelmatig ernstige fraudezaken geconstateerd, bijvoorbeeld in de mesthandel. Staatssecretaris Mansveld treed hier echter nauwelijks tegen op. Politieke moed Voor de leefbaarheid en gezondheid van Nederland is het te hopen dat staatssecretaris Dijksma van Economische Zaken de politieke moed heeft om de melkquota en de dierrechten niet af te schaffen. Want allen door het aantal koeien, varkens, kippen en geiten in Nederland met wetgeving te maximeren blijft Nederland leefbaar en gezond, zo stellen de natuur- en milieufederaties. Voor de economische positie van de sector zelf is een beperking van het aantal dieren ook beter. De strategie van zo veel mogelijk vlees produceren tegen zo laag mogelijke kosten werkt niet meer. Juist door minder, maar veilige en duurzame producten te maken kunnen boeren weer geld verdienen. Keten Duurzaam Varkensvlees, Rondeel en Beemster Kaas bewijzen dat. bron: De Natuur- en Milieufederaties